۱۳۸۹ بهمن ۲۹, جمعه

«پشتيبان ولايت فقيه باشيد تا به مملكت شما آسيبي نرسد»

«پشتيبان ولايت فقيه باشيد تا به مملكت شما آسيبي نرسد»

كافي است دريچه‌اي بگشاييم به وضع ايران در دو برهه پيش از انقلاب اسلامي و پس از آن:
قبل از انقلاب:

-مردم میدونستن گوشت چه رنگی بود
-قبل از انقلاب شاه بود
-قبل از انقلاب ساندیس نبود
-ارتباط ملت ايران با دولت كاملا قطع بود،قبل از انقلاب مردم نمیتونستن به شاه نامه بدن
-آن زمان بود كه ملت خود را كاملا تنها حس كرده بود، چرا كه شاه و دولت‌هايش براي تأييد طرح‌هايشان با دولت آمريكا مشورت مي‌كردند و از رييس‌جمهور آمريكا تأييد مي‌خواستند

بعد از انقلاب:
-گوشت نمیخوریم (چون ضرر داره، گیاه خواری بهتره)
-رهبر داریم (نه شاه)
-ساندیس و ساندیس خورها فراوان
-پلهای ارتباطی بین ما و دولت فراوان،الان ما میتونیم هر نوع نامه عاشقانه و عارضانه ای به محمود بدیم
-این زمان ما تنها نیستیم،آمریکا رو آدم حساب نمیکنیم، دوستانی چون لبنان،آفریقا،چاد،لیبی ، بوسنی و هرزگوین و کلیمانجارو داریم (دلشون بسوزه)

پايان سخن آنكه:
بايد پذيرفت بدترين نعمتي كه انقلاب اسلامي به اين كشور داد، همانا ولايت فقيه بود كه موجب بدبختی،بیزاری و فلاکت مردم ایران شد. پس:


پشتیبان ولایت وقیح باشید تا بدبخت شوید...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر